داغ هجران

   غیـــــــر را چند نهی ای مه من بر جان داغ

                              چنـــــد سوزی دل غمدیده ی ما را زان داغ

   غرض این است که بر جان و دلم لاله رخی

                              ســــــوزد از آتش عشق رخ خود پنهان داغ

   غــــــــــــــــم نداریم اگر داغ نهی بر دل ما

                              خـــــرم آن لحظه که جانان نهد بر جان داغ

   غائب از دیده ی غــــــــم دیده اگر گردد یار

                              زود باشد که نهــــــد بر دل بی سامان داغ

   غوطها میخورم از دست تو در بحر سرشک

                              که بماند بـــــــــــــــدل ریش من حیران داغ

   غصها چون نخــورد و عاشق غمدیده که یار

                              بر دل ریش رقیبـــــــــــــــان بنهد آسان داغ

   غالبا بر دل محمــــــــــــــــــــــود دگر بار ایاز

                              می نهد ز آتش جان ســــوز غم هجران داغ