در تعریف بوسه

 فغان که شرم محبت امان نداد مرا

                     که بوسه ی بربایم ز آستانه ی دوست

 به مستی بی طلب بوس از دهان یار میریزد

                         تمر چون پخته گردد خودبخود از بار میریزد

 تا بوسه ی به من ز لب دلستان رسید

                           جانم به لب و لب من به جان رسید

 گر میسر نبود بوسه زدن یالش را

                           هر کجا پای نهد بوسه دهم جایش را